Houdt het dan nooit op?

Hoi allemaal!

Nog steeds sneeuw storm in de Grand Canyon, dus we zitten weer in de lodge. Goed dat we hier vast zitten, kunnen we de hele dag lekker warm binnen zitten met wifi (voor zover dat niet wegvalt). We hebben vanochtend gezien dat de canyon niet helemaal vol gesneeuwd is, dus dat is positief. Wel zijn onze handen er bijna afgevroren, dus weer geen hike vandaag. Een grote ijsbaan in de sneeuw hier. Mooi kerstweer.

Op woensdag 10 oktober, de dag na de Golden Gate bridge, gaan we op zoek naar butane gas. Voor ons fornuis. En dat is lastiger dan we denken. In het noorden van het land hebben ze Fred Meyer’s en die verkopen die busjes gewoon. Hier heeft elke campingwinkel, hoe groot ook inclusief opgezette dieren, wel propane, maar geen butane. Serieus, hoe moeilijk kan het zijn? Na vijf winkels besluiten we vanaf nu koud te eten. We weten nu wel hoe groot berg geiten, wolven en zwarte beren echt zijn. Leuk.

We rijden naar het bos dichtbij de ingang van Yosemite NP, onze volgende bestemming. Het koude eten bestaat uit een blik ravioli of beef stew en vooral wraps! Dan kun je heel wat afwisselen qua vulling. Vandaag doperwten met zalm en salsa, chunky salsa. We zitten weer in een berenbos, dus het doperwt vocht moet ik opdrinken, kun je niet zomaar naast je auto gooien als beren lokkertje. Lekker dat dat is, wij hebben helemaal geen butane nodig!
Sor, hoe obsessief ik met beren ben. OBSESSIEF!!! Alles is een mooie plek voor een beer (en dat is het ook echt) en overal kunnen beren op de loer liggen, klaar om je op te vreten... :) We zijn uit grizzly gebied en daar komen we ook niet meer in, dus dat is wel positief. De zwarte beer is een stuk liever dan de grizzly, die vreten je echt gewoon op hebben we geleerd in Yosemite.

Donderdag gaan we Yosemite binnen. En dan krijgen we antwoord op de vraag ‘houdt het dan nooit op’. Dat is een hele grote nee. Hoe mooi is het hier nou weer. Zo mooi dat Gerieke bijna vergeet dat ze “dat je zegt van veel ook” moest plassen. Ze heeft geen idee waar dat vandaan komt want ze drinkt “echt poep weinig”.
Nog zo iets, Gerieke heeft drie slokken water op een dag nodig en ligt vervolgens de hele nacht wakker omdat ze zo nodig moet plassen. Ik vul m’n 2 liter camelbag iedere dag bij, maar heb ’s nachts nergens last van.
Onderweg naar weer zo’n mooi visitor center rijden we langs de Bridal Veil Falls, mooie waterval, de langste die wij tot nu toe gezien hebben ook.
We lopen vandaag het Mist trail gecombineerd met John Muir trail. John Muir is een blanke man naar wie weer van alles vernoemd is omdat hij het hier ontdekt zou hebben. Ook hier waren de Indianen of Indian Americans, zoals ze hier genoemd willen worden, al veel eerder. Sterker nog, dit was hun land. Nog meer watervallen met een hele gladden trap erlangs. Komen uit op een vlakke rots waar iedereen lekker in het zonnetje zit te lunchen. Samen met veel te tamme eekhoorns. Als je een echte Amerikaanse eekhoorn wil worden, is dit the place to be. We klimmen verder omhoog, lekker in het zonnetje. Boven zitten in de zon met heel goed uitzicht naast de Nevada Falls. Dat doe je ook niet iedere dag.
Het John Muir trail dat ons weer naar beneden leidt ligt in de schaduw en is lekker glad. We komen langs een weeping wall, rotswand helemaal onder het ijs die water over het hele trail lekt. We komen er droog doorheen, ik ben weer blij met m’n gore tex schoenen. Gerieke’s schoenen zijn al een tijdje niet gore tex meer, dus het is maar goed dat zij de andere kant van de tranen genomen heeft. Haar voeten vriezen er nu ook al af. En ze is eindelijk snot verkouden geworden.
Om 16:30 uur komen we uitgehongerd beneden aan. Wraps met chili (Ger’s favoriet) eten op de wc, die apart is van het visitor center. Dat is heel mooi. Zitten nog werkende stopcontacten in ook. Kunnen wij mooi opladen en een verhaaltje tikken.
Het is aarde donker als we buiten komen, gelukkig heeft Ger haar zaklampje nog in haar voorzakje zitten. Weer slapen op dezelfde plek als gister.

Vandaag rij ik weer. Gebeurd het toch, eekhoorn onder de auto, kaduk kaduk, dat is wat we horen. Ik heb niet geremd, niet dat ik daar tijd voor had, weet niet eens zeker of het wel een eekhoorn was. Bonkers.
De Valley Floor Loop vandaag, lopen over de valley floor dus. Omringd door enorme rotswanden en Everwood (de serie) plaatjes. Om 14:00 de geology ranger walk. Ze hebben nog steeds ranger walks hier, jeej. En een shuttle bus, ook top.
We rijden nog naar een mooi viewpoint en dan weer eten en laden op de wc. We zien ook nog een filmpje over zwarte beren, die zijn ook niet misselijk (tenzij ze al je eten opeten). Buigen zo je autodeur om...

Zaterdag, weekend, dus drukker. Lekker vroeg begonnen 06:45 uur aan het glacier point trail, 7,4 km omhoog. (Ja, we doen het toch echt Bart.) Meteen wildlife op het trail, een hert met gewei, wordt vakkundig verjaagd door Gerieke. Hele mooie uitzichten onderweg en vanaf de helft lopen we over sneeuw/ijs. Het uitzicht op de top is fantastisch. Half Dome op ooghoogte en meer rotsen en bomen en watervallen. Veel watervallen in dit park, waaronder de langste van Noord-Amerika. Even in het zonnetje van het uitzicht genieten en weer naar beneden knallen. We horen wat op rechts, rent er een beer weg. Een beer!!! Jeeeeeeeej, we hebben een beer gezien. Twee stappen verder, rent er nog een weg! Jeeeeeeeeeeeeeeej, we hebben twee beren gezien. Was lang niet zo eng als ik verwacht had, ze renden voor ons weg, heel fijn. Ik denk trouwens dat dat komt omdat we geen ‘best stamppot ever van Sharon gegeten hebben’, dat ruiken ze of ruiken ze niet dus eigenlijk. Maar dat even terzijde. Zo vet, eindelijk hebben we beren gezien. Over de helft naar beneden kijken mensen naar boven. Zitten er drie beren in de boom!!!! Een moeder en twee cups!! Serieus, wat is dit voor dag, vijf beren!!!! Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeej, we hebben vijf beren gezien! De boom staat bijna recht boven ons, de beren zijn dus vlakbij. Gerieke is aan het filmen als mama beer besluit naar beneden te klimmen en dat doet ze in twee stappen zeg ik. Dat doet ze op haar gemakje zegt Gerieke. Terwijl Gerieke al haar beren angst vergeet, loop ik even door, want een mama beer met cups, daar wil je niet mee op dezelfde grond staan.
Jeeeeeeeej, we hebben beren gezien, vijf stuks zelfs!

Om 14:00 uur hebben we een beren ranger walk. De ranger is zelf een beer en kan het weer mooi vertellen. Beren zijn heel slim, er is zelfs een beer geweest die ontdekt heeft hoe hij auto deuren open moest maken, net zoals wij dat doen. Een blikje eten zichtbaar in een auto herkennen ze als voedsel en als een beer het wil hebben krijgt ie het ook. Laten wij nou net een blik kip in de zon achter het raam hebben gezet...
Wij hebben veel vragen, de ranger geeft ons nog een personal tour. En vertelt ook dat een grizzly je opvreet en die niet hoeven te klimmen, want die duwen een boom gewoon om. Zijn wij even blij dat we dit nog niet wisten in Yellowstone.
De auto staat er nog, op weg naar Kings Canyon NP, loopt er ook nog even een coyote langs de auto. Goede dag voor wildlife spotting. We vinden een Starbucks, kunnen we internetten.

Internetten kunnen we nu niet, in de lodge, want wifi wil niet connecten. Zometeen gaan we beginnen aan de indoor ranger talks hier. En daar gaan we heen met de shuttlebus, die ze ook hier weer hebben.

Doeiiii!