Die natuur kan er wat van

Hey!

Nog steeds vanuit de wc in Arches. De afwas is ook al gedaan. Zo’n productief berggeitje heb ik nog nooit gezien.

Maandag is het lekker koud als we wakker worden. Min 20 is het vannacht geweest. Nou nou nou, daar lig je dan in je auto-tje, gelukkig hebben we een compact, hoeven we niet zoveel op te warmen. En gelukkig weten we nu hoe we warm moeten blijven met mutsen op en spijkerbroeken aan en, heel belangrijk, een trui om onze voeten heen. We slapen beter dan ooit tevoren op lekke luchtbedden in de kou.
In Bryce Canyon NP visitor center lekker opwarmen, want als je eenmaal je twee slaapzakken uit gaat, dan wordt het pas echt koud. We lopen een trail van ongeveer 5 mijl de canyon in. De lucht is blauw en de sneeuw is dik, het is hier oogverblindend mooi. Echt waar. Koud, maar zó mooi! Jeroen (van Doriene) je kunt echt gerust naar Amerika gaan, je zal niet teleurgesteld worden. Even doorbijten bij de douane, maar daarna is het een groot feest. Heel mooi trail langs roze en rode hoodoo’s en pilaren en muren met uitzicht op bergen in de verte. De sneeuw is soms knie diep, wat betekent dat het bij mij tot net boven m’n enkels komt... Gelukkig moeten we terug weer uit de canyon lopen, omhoog dus, daar word je wel warm van. Gerieke’s voeten zijn bevroren, want haar schoenen zijn nog steeds niet meer gore-tex. In visitor center voetjes warmen dus. Voetjes die ze zelf heel mooi vindt. De mooiste van de wereld zelfs. Ik ken iemand die dat ook claimt te hebben (iemand die toevallig ook de beste stamppotten van de wereld maakt)... Is er één van jullie die kan fluiten naar die titel.
Om 14:00 uur willen we de ranger walk doen het Queens garden trail op, maar die gaat niet door vanwege de kou, wind chill van 9 Fahrenheit. Wij vinden het fantastisch weer buiten, dus dan doen we hem zelf. Ook weer veel te mooi trail met aan het eind een hoodoo in de vorm van queen Victoria. Ja, dat kan je er inderdaad in zien. Nog langs twee viewpoints rijden en dan snappen we wat ze bedoelden met die wind chill van 9F, hoe koud is die! Gauw weer de auto in en opwarmen. Naar een warme wc om te eten en af te wassen. Ik was m’n haar in brain freezing koud water terwijl Gerieke onder de hand droog blazer staat, ze krijgt het al koud bij het idee haar haar hier te wassen.
De zon gaat onder, wij rijden naar Richfield en wel naar de Walmart parkeerplaats om daar lekker te gaan slapen.

We worden wakker in een auto met zelfs bevroren voorruiten. En wij zijn ook niet meer helemaal lekker warm.
Onderweg naar Arches NP, wat nog drie uur van ons verwijderd is, rijden we een stukje in -25 Celsius! Dan is het echt koud geweest vannacht. Ik stal alle schoenen nog maar weer eens uit, dat worden we nooit zat.
Om 11:00 uur ofzo komen we aan in Arches. We doen een paar korte hikes. Alweer zo’n bonkers mooi park met van die raar, door het weer gevormde rotsen en bogen in rotsen. Gesteente is omhoog gedrukt, daartussenin zat zout, door de regen is het zout opgelost en daardoor vallen delen steen naar beneden. Zoals zoveel hier gevormd wordt. We zien de zonsondergang bij delicate arch, waarvoor we een stukje tegen een best steile rots op moeten lopen. We hebben ons avondeten meegenomen. Onze handen vriezen er bijna af, maar oh wat is het lekker. En wat is het mooi, alweer we weten het, maar het is waar. De rode stenen worden nog roder door de ondergaande zon en wij krijgen het nog kouder door de ondergaande zon. Tijd om terug te lopen, als we bij de auto komen is het donker. Gerieke heeft nu wel zin in peanut butter ijs. Gister, toen we bij een Walmart stonden, had ze dat niet en ik wel, dus ik heb het ook gegeten. Ook weer raar, ik wel een ijs eten, Gerieke niet.
En nu zitten we in de wc, lekker warm hier, opladen en tikken. Mijn sokken ruiken weer lekker naar hotel shampoo en dat is knap werk, want ze waren al bijna vergaan van ellende. Nu kunnen ze er weer een uur lopen tegenaan.
Morgen gaan we niet naar Canyonlands NP, want er is geen tijd meer. We willen niet weten hoe lang we nog hebben, dus deze beslissingen worden allemaal stilzwijgend genomen... Vanavond rijden we naar een national forest op de weg naar Austin, Texas, onze volgende bestemming, waar we David weer zien. Leuk.

Bleek dat gister even een nep national forest te zijn, we konden er niet eens slapen, dat hebben ze goed aangegeven. Doorgereden naar de Walmart in Cortez, CO, waar we er vanochtend achter kwamen dat we op een ‘no overnight parking’ plek stonden...
Vandaag de hele dag gereden. In Nederland zouden we met dit zonnetje op de auto na vijf minuten rijden al in slaap gevallen zijn, maar hier kunnen we uren achter elkaar achter het stuur doorbrengen. Positief. Tot El Paso, Texas zijn we gereden, waar het een stuk warmer is. Heerlijk, zonder muts slapen vannacht. Hoef ik ook niet tegen Gerieke aan te gaan liggen, hoor net dat ik iedere nacht in haar nek lig te hijgen.
We zijn vandaag twee dairy queens voorbij gereden, wat zijn we sterk. Onze snelheid wordt hier gecontroleerd door vliegtuigen staat er op een bordje langs de weg. Ok... We hebben onze schoenen ook maar weer allemaal bekeken en aangetrokken. We houden onszelf wel bezig. In New Mexico en Texas rijden we weer door hele stukken niets.
Nu zitten we in een hele gezellige Starbucks waar iedereen aan het studeren is. We hebben een peppermint white chocolate mocha op, de nieuwe favoriet van Gerieke. Wij internetten en Ger gaat zo haar cv opsturen, want die kan maar weg zijn.

Kusjes!

Ps: Opa Arwed, groetjes uit El Paso, TX.