Great Smoky Mountains

Great Smoky Mountains NP

In de Starbucks in Waynesboro. Dat ligt in Virginia bij de noord ingang van Shenandoah NP, waar we morgen heen gaan. We doen veel Starbucksen aan de laatste dagen.

De maandag vanuit Austin vertrokken, twee dagen rijden naar Great Smoky Mountains NP. We zitten weer in de auto, dus dat is twee dagen lunchen met een extreme chocolate blizzard. En dat is dan weer heel lekker. Bij een Dairy Queen een paar dagen geleden stapte een oma Rikje formaat vrouwtje nog uit een auto waar een Mercedes Vito makkelijk vier keer in past. En klom ze na vijf schommelende pogingen weer in het monster. We zouden haar bijna gaan helpen. Bijna.
Ik heb trouwens Nike Air Force 1 sneakers blijkt. Dat zag David meteen. Nelly heeft er zelfs over gerapt. (zie de link: http://www.youtube.com/watch?v=BfzsMQGqrt0) Dus ik was sowieso de bom op de dansvloer in Austin...

We komen woensdag aan in de Great Smoky Mountains. En daar gaan we maar weer eens hiken. Twee keer. Lekker om weer frisse berglucht in te ademen. Op het trail zijn we ineens het spoor bijster of toch niet, want na een zeven grote stappen stromende rivier lijkt het pad verder te gaan. Gerieke, zonder gore-tex schoenen, laat me zien op welke stenen te huppen met een stok als evenwicht. Ik probeer vooral niet in m’n broek te plassen. We redden het en de voetjes zijn nog droog. Hier heeft niemand gelopen behalve het hele dierenrijk zien we aan de sporen in de sneeuw. We rijden na de twee hikes de bergen in. Op de top zijn de bomen met een dikke laag wit bevroren. Ziet er heel erg mooi uit. Gerieke ziet een winterwonderland voor zich en dat is het ook, dus dat klopt wel. En het is hier koud, we zijn er weer, 30 lagen aan in de nacht, per ongeluk (denkt Gerieke) in onze slaap tegen elkaar aan liggen en lekker warm wakker worden in een half bevroren auto. Dat zijn de nachten.
Als we naar beneden rijden bekijken we nog even de zonsondergang en staat daar een meneer met een fantastisch accent die ons verteld dat er in Sevierville een outlet shopping mall zit. Dat verteld ie ons omdat wij vrouwen zijn en “shopping seems to be in the female gene pool”. We weten nu ook dat er in Washington DC geen sneeuw ligt vanwege “all the hot politicians over there”.
We rijden het park uit via Pigeon Forge, wat Las Vegas in het onbekend is. Heel veel lichtjes, de Titanic, een omgekeerd huis, Jurassic Park en meer, het is allemaal daar.
De Starbucks in, die we vinden na vier rondjes rijden, de tomtom heeft moeite wat zichtbaars te vinden in deze lichtjesparade. Gerieke doet haar eerste sollicitatiebrief de mailbox uit! We willen slapen op de Walmart parkeerplaats daar, maar dat mag niet! Zal te toeristisch zijn hier, staat straks die hele parkeerplaats vol met reuzen van rv’s. Een plaatsje verderop dan maar.

Donderdag doen we een 8 mijl hike een berg op en er weer af. Door de sneeuw, door rivieren (daar zijn ze hier wel van, hike paden door rivieren heen) en door modder. Heerlijk, zeker in de zon weer. Beneden eten, ik schraap de laatste pot pindakaas leeg. Moeten we er toch nog eentje bij halen voor die laatste zes weken.
We rijden een scenic loop. Is een one way weg, als mensen stil gaan staan (wat ze doen bij ieder hert of eekhoorn of hersenspinsel) sta je dus meteen in de file. Na weer een bocht staan we weer in de file. Mag hopen dat het beren zijn zeg ik. En het zijn beren! Er staat een mama beer met haar drie kindertjes te grazen in de wijde. Dat doen beren, grazen. Een man in een rood t-shirt besluit dat dat niet genoeg calorieën voor een beer kunnen zijn, dus loopt er naartoe. Hij wordt terug geroepen door een man achter ons, jammer voor de beren, was een goede bodem geweest voor de winterslaap.
Ze schrikken uiteindelijk van mensen die toch dichterbij gaan (en zo raken beren dus gewend aan mensen en agressief en moeten ze dood) en galopperen het bos in. We hebben we weer beren gezien, jeej.
Gerieke wast haar haren in warm water in een koude wc. Ik moet nog wat in m’n tas stoppen, daardoor haal ik net een paar schoenen te veel uit m’n tas en krijg ik het niet meer ingepakt. Hoe kan dit!
We rijden naar de Walmart voor ons toetje, peanut butter ijs met peanut butter cups!! Nog één keer dan, best ever! Maar weer op zoek naar een Starbucks die we vinden in Knoxville en hij is tot middernacht open, ideaal. Sollicitatiebrief nummer 2 van Gerieke nagelbijtend de deur uit.

Gerieke heeft vannacht de hele brief van Paulus aan de Colossenzen gelezen. En ze kreeg midden in de nacht de groetjes van Claudia. Via mij. Gerieke vond het leuk dat Claudia ook in mijn dromen voorkomt waarop ik antwoorde: "Inderdaad, en dat met een tas vol schoenen." Daar weet ik niks meer van, maar Gerieke is de nacht wel door gekomen.
Vandaag weer een dag gereden in mooi weer en broodjes pindakaas en salsa gegeten.
We hebben de cranberry bliss ontdekt, in de Starbucks kun je dus ook nog lekkere dingen eten. Top...
Dat was dat.

Tot over zes weken!!!